Selimiye
Selimiye, Türkiye' nin güneybatı köşesinde Muğla ilinin Milas ilçesine bağlı şirin bir beldedir. İzmir Bodrum karayolunun içinden geçtiği Selimiye, Milas' a 16 km, Söke' ye 62 km, bağlı olduğu Muğla il merkezine ise 75 km uzaklıktadır. Selimiye, kendisine bağlı 21 köy ile birlikte 2000 yılı sayımlarına göre 4225'lik nüfusa sahiptir. Ancak bu rakamın 2007 yılı rakamlarına göre 4500-5000 kişi arasında olduğu tahmin edilmektedir. Nüfus artışının en büyük nedeni ise beldenin dışarıdan göç almasıdır. Beldede tarım ve tarıma dayalı ticaret ile sanayinin gelişmesi yakın köylerden Selimiye' ye göçü hızlandırmaktadır. 17. yüzyılda Osmanlı ülkesinin çok büyük bir bölümünü gezen ünlü Seyyah Evliya Çelebi (1611-1682) o günkü adı Mandalyat olan Selimiye' yi şöyle anlatıyor. Mandalyat Sığa toprağında hastır. 150 akçe mezmu kazadır. Şehir düz bir yarda yüz evli, bağı ve bahçesi, hanı, camisi, mescidi, hamamı, mektebi olan su ve havası bol olan güzel bir kasabadır. (Evliya Çelebi Seyahatnamesi Z. Danışman yayınevi 413. cilt Sf.110) Evliya Çelebi' den yaklaşık 300 yıl sonra Selimiye' yi gezen araştırmacı Paul Wittek de Evliya Çelebi ile aynı görüşü paylaşıyor ve Selimiye' nin eski adının Mandelyat olduğunu yazıyor ve buranın Mandelya Körfezi' nden oldukça uzak bilinmekle birlikte Mandelyat olarak anılmasının bir zamanlardaki öneminin kanıtı olabileceğini anlatıyor. (P. Wittek, Menteşe Beyliği, Çeviren:O.Ş. Göktay TTK Basımevi 1986, Sf.165) Gerek 17. yüzyılda Evliya Çelebi' nin gerekse de 1930 yıllarında Paul Wittek' in güzel bir kasaba veya güzel bir köy olarak sözettikleri Selimiye' nin tarihi hakkında ne yazık ki elimizde yeterince bilgi bulunmuyor. Beldemizden Milas’ a giderken 4 km. sonra karayolunun sol tarafında bulunan Euromos (Ayaklı) harabeleri görülmeye değer ören yerlerimizden biridir. Selimiye antik çağlarda çok önemli bir kent olan Euromos (Ayaklı) ile Pidesa (Eğridere) ve Narasa (Nar Hisar ) kentlerinin oluşturduğu üçgenin arasında kalıyordu. Buna rağmen bugüne kadar Selimiye’ nin içinden antik kent kalıntılarının çıkması buradaki yerleşimin XIII. Yüzyılda yörenin Türklerin eline geçmesinden sonra oluştuğu kanısını güçlendiriyor. Beldemizdeki Şahinağa Konağı girişindeki Kemerli kapı 1798 yılında yaptırıldığı anlaşılan, Selimiye Abdülfettah Ağa Cami ile 1795 yılında yaptırıldığı tespit edile hamam İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından anıt eser olarak tescil edilmiştir. Selimiye' de semercilik, saraççılık, testicilik, sepetçilik gibi el sanatları halen yaşamaktadır. Birisi Kandak' ta diğeri ise Köşk' te olmak üzere iki testi ocağı halen üretim yapmaktadır. Bu ocaklarda şimdilerde daha çok turizm pazarına yönelik saksı türü işler yapılmaktadır. Selimiye halkının çok büyük çoğunluğunun geçim kaynağı tarımsal üretimdir. Tarımsal üretim içinde zeytincilik ve zeytinyağı işletmeciliği önemli yer tutar. Selimiye'de çok geniş bir alanı kapsayan zeytinliklerden daha çok yağlık zeytin elde edilir. Bunların arasından seçilen zeytinler çeşitli türlerde sofralık zeytin olarak değerlendirilir. Önceleri herkesin kendi aile içindeki ihtiyacına göre hazırlanan sofralık zeytinler giderek pazarlama amacıyla da hazırlanmaya başlamıştır. Son yıllarda özellikle salamura zeytincilik yörede yaygınlaşmıştır. Selimiye' de elde edilen zeytinler Selimiye' deki fabrikalarda işlenir. Ayrıca Selimiye yakınlarındaki köylerde de zeytinyağı elde edilmektedir. Selimiye Ovası 44 km' dir. Mandalyat Çayı ovayı sular. Toprağı kumlu ve killidir. Tarım bakımından verimli bir alandır. Bu verimli ovada pek çok ürün yetiştirilir. Başlıca ürünlerden biri de pamuktur. Elde edilen pamukları işlemek amacıyla Selimiye' de bir çırçır fabrikası vardır. Selimiye' de başta buğday olmak üzere hububat tarımı da yapılmaktadır. Elde edilen hububat daha çok ailelerin kendi ihtiyaçları için değerlendirilmektedir. Son yıllarda Selimiye yöresinde meyve ve sebze üretimi de giderek artmaktadır. Özellikle kavun, karpuz ve narenciye üretiminde önemli artışlar olmuştur. Ele edilen meyve ve sebzeler, özellikle yaz aylarında yöredeki turizm merkezleri ile Milas pazarında satılmaktadır. Seracılık da Selimiye' de giderek yaygınlaşmaktadır. Selimiye hayvancılık yaygındır. Özellikle süt üretimine yönelik hayvancılık yapılmaktadır. Selimiye ve yöresinde günde 20-22 ton süt üretilmektedir. Elde edilen sütler Milas Kaymakamlığı' nın ve köy muhtarlarının girişimleri ile Köylere Hizmet Götürme Birliği tarafından pazarlanmaktadır. Yem fiyatlarındaki artış ve et ithali ülke genelinde olduğu gibi Selimiye ve çevresinde de et hayvancılığını olumsuz yönde etkilemiştir. Bu nedenle bir zamanlar önemli ölçüde et hayvancılığı yapılan Selimiye' de et hayvanı yetişticiliği azalmıştır. Selimiye Belediye Başkanları: Vasfi Efendi, Ali Zenger, Mehmet Emin Kokulu(1967-1977), Mustafa Gül(1977-1980/1989-1999), Metin Akbay(1980-1989), Süleyman serin(1999-2004), Mehmet Gül(2004-2009/2009-2014)